Ubezpieczenia Zdrowotne w Etic Insurance

Aktualizacja: 03/15/2017

Jednym z głównych punktów kampani wyborczej Prezydenta Donalda Trumpa, było obalenie i zastąpienie, obecnie obowiązującej ustawy o Przystępnej Opiece Zdrowotnej, czyli Affordable Care Act - ACA, potocznie nazywanej ObamaCare.
Teraz kiedy władzę objęła partia Republikańska i nowy Prezydent, zaczęły się prace nad projektem nowej ustawy, której już w pierwszych dniach zaczęto nadawać przydomki TrumpCare, albo RyanCare od nazwiska przewodniczącego Izby Reprezentantów, któremu się przypisuje większość pomysłów na reformę.

1. Dofinansowania czyli (Advanced Premium Tax Credit), mają być zastąpione przez Refundowany Kredyt Podatkowy (Refundable Tax Credit), w praktyce jest to podobna idea do obecnego systemu w którym otrzymujemy pomoc w opłatach składek ubezpieczeń zdrowotnych. Główną różnica pomiędzy obecnym dofinansowaniem a tym proponowanym przez nową władzę, jest to że w nowym systemie dofinansowanie byłoby oparte na wieku oraz tylko w niewielkim stopniu na dochodach. W obecnym systemie dopłaty opierają się przede wszystkim na dochodach, dopiero później na wieku, jak również na cenie składek ubezpieczeniowych w danym powiecie. Dla przykładu osoba w wieku:

   • 20 lat, otrzymywałaby $2000 dofinansowania na rok
   • 30 lat, otrzymywałaby $2500 dofinansowania na rok
   • 40 lat, otrzymywałaby $3000 dofinansowania na rok
   • 50 lat, otrzymywałaby $3500 dofinansowania na rok
   • 60 lat, otrzymywałaby $4000 dofinansowania na rok
   Z przewidywań wynika, biorąc pod uwagę ceny obecnych składek ubezpieczeń zdrowotnych, nowe dopłaty nie wystarczyłyby nawet na połowę opłaty składki najtańszego planu brązowego. Poza tym znikną dofinansowania do udziału własnego „deductible”, tak zwane „cost-sharing reductions”, czyli teraz praktycznie wszyscy będziemy mieli plany z wysokim „deductible”. Na dzień dzisiejszy w Illinois z oferowanych planów, przeciętne „deductible” wynosi $2500, i dodatkowo „out-of-pocket” dochodzi do $7000 na rok, osoby które mają mniejszy udział własny zawdzięczają to tylko obecnej ustawie, w której osobom z niskimi dochodami państwo dopłaca do udziału własnego w polisie ubezpieczeniowej.

   Dodatkowo, Kaiser Family Foundation - organizacja non-profit, która zajmuje się głównymi problemami opieki zdrowotnej, opublikowała porównanie dofinansowania pomiędzy obecnym systemem, a propozycją nowego rządu. Z oszacowań wynika że osoby młode i zdrowe, w proponowanym systemie dostaną relatywnie większa pomoc, natomiast dofinansowania dla osób w wieku około 60-ciu lat będą mniejsze, mimo tego że osoby te na dzień dzisiejszy płacą o wiele większe składki. Szczególnie dotkliwie zmiany te dotkną właśnie osoby starsze jak również osoby o niskich dochodach. Natomiast zasadniczą kwestią jest w jaki sposób mielibyśmy te dotacje otrzymywać, czy dopiero po rozliczeniu podatkowym, czy byłaby możliwość tak jak teraz otrzymania dofinansowania wcześniej i dopiero na koniec roku rozliczenie się z niego. Jest to dość istotny problem, ponieważ większości osób nie będzie stać aby opłacić całą składkę ubezpieczenia z góry, i czekać rok czasu na zwrot podatku.

2. Oszczędnościowe Konta Zdrowotne (Health Savings Accounts), są to konta oszczędnościowe na których odkładamy określoną sumę pieniędzy w roku. Kwoty te są zwolnione z podatku, a fundusze na koncie mogą być wydane tylko na koszty związane z opieką zdrowotną. Na rok 2017, roczny limit jaki można odpisać na zdrowotnym koncie oszczędnościowym wynosi $3400 na osobę i $6,750 na rodzinę. W nowym planie taki limit miałby być zwiększony w roku 2018 do $6,550 na osobę i $13,100 na rodzinę. W praktyce konta te pozwalają ludziom zamożnym uzyskać dodatkowe ulgi podatkowe, natomiast osoby o niskich dochodach, tych które nie jest stać aby odłożyć kilka tysięcy dolarów w roku, albo osoby poważnie chore, które bardzo szybko wykorzystają kwoty odłożone na koncie oszczędnościowym, nie będą w stanie skorzystać z tej ulgi.

3. Zlikwidowanie przymusu posiadania ubezpieczenia zdrowotnego (Individual Mandate), w efekcie jest to zniesienie kary podatkowej. Jest to najmniej popularna prowizja obecnej ustawy, jednak to ona pozwala na funkcjonowanie systemu ubezpieczeń zdrowotnych. Zmusza ona do wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego osoby młode i zdrowe, które w efekcie płacą za opiekę zdrowotna osób starszych lub chorych. Jest to czynnik krytyczny który zabezpiecza system przed rozpadem i pozwala na utrzymanie bardzo popularnej klauzuli - czyli nie sprawdzanie stanu zdrowia. Oferowanym rozwiązaniem tego problemu w nowej ustawie miałoby być wprowadzenie obowiązku posiadania ciągłości ubezpieczenia (Continuous Coverage). W praktyce oznaczałoby to powrót do systemu sprzed-ObamaCare, czyli firmy ubezpieczeniowe mogłyby odmówić ubezpieczenia, lub liczyć większą składkę dla osób chorych, które przerwały ubezpieczenie zdrowotne. Poza tym duże zakłady pracy które mają powyżej 50-ciu pracowników pełnoetatowych, nie będą zobowiązane do oferowania ubezpieczeń zdrowotnych dla osób zatrudnionych na pełny etat.

4. Blokowe Dotacje do Medicaid (Block Grants). Medicaid jest programem który pomaga w pokryciu kosztów leczenia osobom o najniższych dochodach. Medicaid jest finansowane wspólnie przez poszczególne stany oraz rząd federalny. Na chwilę obecną, w zależności od stanu, rząd federalny dopłaca do Medicaid od 50% do 80% kosztów. W momencie zmiany na system blokowy, zamiast procentu, będzie przyznawana stała określona pula funduszy dla każdego stanu. Czyli pomimo tego że koszty medyczne będą wzrastać, stany będą otrzymywały tą samą kwotę dopłaty, w efekcie program Medicaid będzie mógł pokryć o wiele mniejszą liczbę serwisów medycznych dla swoich beneficjentów. Ponadto stany które nie zdecydują się na rozszerzenie Medicaid do roku 2020, nie będą mogły w ogóle korzystać z dofinansowań federalnych do tego programu.

5. Stanowe Pule Wysokiego Ryzyka (State High-Risk Pools). W praktyce jest to izolowanie najbardziej chorych ludzi w populacji i utworzenie specjalnego programu ryzyka dla nich. Przed wejściem w życie Ustawy ObamaCare, która wprowadziła zakaz dyskryminacji ze względu na stan zdrowia, takie organizacje istniały, niestety nie cieszyły się one dużym poparciem. Oferowały one bardzo drogie polisy, które miały wiele ograniczeń.

6. Zostanie zniesionych wiele podatków, a skorzystają na tym najbardziej korporacje i osoby które zarabiają powyżej $200,000 rocznie:

   • Podatek dochodowy od inwestycji - osoby o dochodach ponad $200,000 rocznie, które otrzymują dochody z inwestycji, w skrócie będą mogły zatrzymać więcej pieniędzy uzyskanych z inwestycji.
   • Podatek nadmiarowy do Medicare - osoby zarabiające ponad $200,000 muszą płacić większą składkę na ubezpieczenie Medicare, zostanie to zmienione
   • Podatek od lekarstw markowych - firmy farmaceutyczne, które mają patent na lek zapłacą mniejszy podatek
   • Podatek od urządzeń medycznych - jest to podatek wysokości 2,3% nałożony na sprzęt medyczny, na dzień dzisiejszy jest on zawieszony
   • Podatek od ubezpieczeń zdrowotnych - firmy ubezpieczeniowe oferujące polisy zdrowotne, nie muszą płacić podatku od tych ubezpieczeń, również na dzień dzisiejszy ten podatek jest zawieszony.

Ustawa w dalszym ciągu nie adresuje największego problemu w opiece zdrowotnej amerykanów, którym są największe na świecie koszty leczenia, co jest najistotniejszym problemem. Ubezpieczenie zdrowotne nigdy nie będzie tanie, czy lub nawet przystępne do wykupienia dla zwykłego obywatela, jeżeli koszty serwisów medycznych i lekarstw nie będą w znaczącym stopniu regulowane. Obecna ustawa ObamaCare, w niewielkim stopniu próbowała kontrolować ten problem poprzez wprowadzenie tak zwanego „Medical Loss Ratio”, czyli nakładała limit profitu na firmy ubezpieczeniowe. Firmy ubezpieczeniowe na dzień dzisiejszy muszą wydać minimum 80% z otrzymanych składek na leczenie pacjentów, a tylko do maksimum 20% ze składek, może być wydane na koszty operacyjne firmy.

Ponadto, projekt ustawy nie zawiera żadnej z głównych obietnic Prezydenta Trumpa, które były przedstawiane w kampanii prezydenckiej. Przypomnijmy do tych punktów należały:

• Wszyscy obywatele będa mieli ubezpieczenie zdrowotne
• Plany ubezpieczeniowe będą miały niższe udziały własne „deductibles”
• Będziemy mieli dostęp do większej ilości lekarzy
• Pozwolenie firmom ubezpieczeniowym na sprzedaż polis ubezpieczeniowych bez ograniczeń stanowych, co miałoby zwiększyć konkurencję, i skutkować obniżeniem cen składek ubezpieczeniowych. Sam koncept sprzedawania ubezpieczenia między granicami stanów nie jest nam obcy. Na dzień dzisiejszy wszystkie główne firmy ubezpieczeniowe, mają swoje filie i mogą oferować ubezpieczenia we wszystkich stanach. To że takich planów nie oferują, wiąże się z logistycznym dostępem do opieki zdrowotnej.
• Odwołanie ustawy Mccarran-Ferguson, które zwalnia firmy ubezpieczeniowe z wielu regulacji federalnych, w tym z regulacji antymonopolowych

Jak widać żaden z tych punktów nie jest ujęty w projekcie, a propozycja reformy od początku spotkała się z potężną opozycją, nie tylko ze strony Demokratów, którzy przewidują że nowy plan pozbawiłby ubezpieczenia zdrowotnego ogromną grupę obywateli o niskich i średnich dochodach, opinię tą podzieliło również kilku republikańskich gubernatorów między innym; gubernator Ohio John Kasich oraz gubernator Illinois Bruce Rauner. Natomiast konserwatywny odłam partii Republikańskiej twierdzi że projekt w zbyt małym stopniu próbuje pozbyć się Obamacare, a refundowany kredyt podatkowy jest kolejnym programem pomocy społecznej. Dodatkowo organizacje rzecznicze pacjentów, oraz grupy zrzeszeń lekarzy i szpitali ostro krytykują projekt ustawy w wersji jakiej został on przedstawiony. Nikt się nie kwestionuje faktu, że obecna ustawa ObamaCare jest daleka od ideału, wręcz przeciwnie, prawie każdy twierdzi, że wymaga ona wiele poprawek i dopracowania. Jednak wersja nowej ustawy TrumpCare w postaci jakiej została przedstawiona, nie rozwiązuje głównych problemów opieki zdrowotnej w amerykańskim systemie służby zdrowia, a raport Kongresowego Biura Budżetowego przewiduje że 24 miliony osób może stracić ubezpieczenie zdrowotne.

Aktualizacja: 03/21/2017

W poniedziałek wieczorem Izba Reprezentantów zaproponowała poprawki do ustawy o Amerykańskiej Ustawie o Opiece Zdrowotnej. W czwartek ma się odbyć głosowanie w izbie reprezentantów nad projektem nowej ustawy. W Komisjach Kongresowych opracowano poszczególne zmiany, a oto ich podsumowanie:

Przyznanie stanom większej elastyczności w administrowaniu programu Medicaid.
Poprawka pozwalałaby stanom zrezygnować z podstawowego przydziału na osobę, a w zamian otrzymywanie funduszy federalnych w postaci jednego przydziału blokowego. Przydział na osobę w dalszym ciągu dotyczyłby dotyczyłby beneficjentów starszych oraz niepełnosprawnych programu Medicaid, natomiast w przedziale blokowym znaleźliby się dorośli oraz dzieci. Po 10 latach stany które wybrały system blokowy miałyby możliwość powrócenia do systemu przydziału na osobę.

Możliwość wdrożenia przez stany wymogu pracy dla odbiorców systemu Medicaid.
W celu zachęcenia do pracy zdrowych dorosłych oraz upewnienia się że fundusze z programu Medicaid są przyznawane osobom najbardziej potrzebującym, stany mogłyby wprowadzić dodatkowe kryteria dotyczące zatrudnienia dla dorosłych, zdolnych do pracy, którzy ubiegają się o Medicaid.

Wstrzymanie rozbudowy Medicaid.
W pierwszym kroku, stany które do tej pory nie wzieły udzialu w ekspansji Medicaid według ustawy ObamaCare, nie miałyby możliwości skorzystania z tego programu. W kolejnym kroku, fundusze dla osób zapisanych do programu po 1 stycznia 2020 byłyby stopniowo redukowane, natomiast dla beneficjentów którzy byliby zapisani przed 31 grudnia 2019 i pozostawali cały czas w programie otrzymywaliby obecny poziom pokryci

Większe dopłaty dla osób starszych i niepełnosprawnych zarejestrowanych w programie Medicaid

Wyeliminowanie dodatkowych podatków które narzuciła ustawa ObamaCare już w roku 2017, a nie jak to było planowane w 2018., a nie jak to było planowane w 2018.

Zwiększenie dofinansowań dla osób starszych oraz zagwarantowanie pomocy w dostępie do opieki zdrowotnej, osobom które nie mają możliwości otrzymania ubezpieczenia zdrowotnego w pracy oraz nie kwalifikują się na inne formy ubezpieczeń poprzez wprowadzenie dofinansowania w postaci kredytu podatkowego, które będziemy mogli otrzymywać z góry w momencie wykupienia ubezpieczenia na zdrowie. W gestii Senatu będzie zwiększenie dopłat do składek ubezpieczeń zdrowotnych dla osób z grupy wiekowej 50-64 lata. Dodatkowo standardowy odpis podatkowy od poniesionych kosztów medycznych wysokości 10% naszego skorygowanego dochodu brutto (Adjusted Gross Income), zostałby obniżony do 5,8% dochodów brutto. Czyli jeżeli wydamy ponad 5,8% naszego dochodu na leczenie, będziemy mogli kwotę tą odliczyć od podatku, a nie jak do tej pory jeżeli wydatki na leczenie przekroczyły 10% dochodów.

Zakaz używania federalnych funduszy na aborcjęoraz innych serwisów z nią związanych w celu ochrony życia poczętego

Aktualizacja: 03/27/2017

W ostatecznej próbie przegłosowania w Izbie Reprezentantów ustawy o reformie ubezpieczeń zdrowotnych, w czwartek wieczorem Republikanie zaproponowali kolejną poprawkę, która pozwoliła na wyeliminowanie z polis ubezpieczeniowych podstawowego zestawu świadczeń zdrowotnych, co miałoby obniżyć składki ubezpieczeń na zdrowie.

Jednym z punktów ustawy Obamacare, było uregulowanie polis na zdrowie, co miało na celu ułatwienie wyboru polisy ubezpieczeniowej.

Dla przypomnienia do Podstawowego Zestawu Świadczeń Zdrowotnych należą:

• Serwisy Ambulatoryjne
• Wizyty Lekarskie
• Nagłe wypadki
• Pobyt w szpitalu
• Opieka podczas ciąży
• Zdrowie psychiczne i leczenie uzależnień, w tym leczenie zaburzeń behawioralnych
• Leki na receptę
• Rehabilitacje
• Usługi laboratoryjne
• Opieka profilaktyczna
• Opieka pediatryczna, z włączeniem opieki stomatologicznej i okulistycznej

Argumentacją zdjęcia tego przepisu jest wolność wyboru, jednak dla większości konsumentów w znacznym stopniu utrudniło by to tenże właśnie wybór. Na dzień dzisiejszy, jednym z najbardziej skomplikowanych zadań jest wybranie polisy ubezpieczeniowej. W momencie ich zderegulowania, stworzono by mnóstwo planów ubezpieczeniowych, których porównanie, dla przeciętnej osoby graniczyłoby z cudem.

Pomimo tych wszystkich zmian i negocjacji Prezydentowi nie udało się zabezpieczyć większości głosów w Izbie Reprezentantów potrzebnej do kolejnego etapu legislacyjnego, głosowania w Senacie. W piątek tuż przed zaplanowanym głosowaniem wniosek został ściągnięty z mównicy. Jak na razie nie słyszymy o dodatkowych planach ze strony partii Republikańskiej aby poprawić projekt tak aby miał on szanse na przegłosowanie w obu izbach.

Tymczasem tak zwani progresywni-liberałowie z Bernie’m Sanders’em na czele zaproponowali zaproponowali ustawę HR676, której sponsorem jest reprezentant ze stanu Michigan John Conyers, czyli tak zwany system jednego płatnika „single-payer” albo Medicare dla wszystkich „Medicare for All”.

Powrót do listy artykułów...